เปลือกหอยกับสายลม

[ผู้มาเยือน]

นานมาแล้ว?ยังมีหอยตัวเล็กๆ ที่เกาะอยู่บนโขดหินริมทะเลตัวหนึ่ง?เป็นเพื่อนกับสายลม
แม้มันจะไม่เคยเดินทางไปที่ไหนเลย แต่หอยตัวเล็กๆ ก็ได้รับรู้เรื่องราวของชีวิตอื่น ความงดงามของพื้นดินและท้องทะเลอันกว้างใหญ่จากสายลมผู้เดินทางไกลไปทุกหนทุกแห่ง

"ฉันช่างโชคดีเสียนี่กระไร" มันมักบอกกับตัวเองเช่นนี้เสมอ "ได้อยู่บ้านเล็กๆที่อบอุ่นในโลกกว้างใหญ่ ได้ฟังเรื่องราวสนุกๆ มากมาย และมีเพื่อนที่แสนดี"


ไม่มีใครรู้ว่าเพราะเหตุใด สายลมผู้ยิ่งใหญ่จึงพอใจคบหาหอยตัวเล็กๆ เป็นเพื่อนและแวะมาเยี่ยมเยียนอยู่เสมอๆ


ทุกครั้งที่เล่าเรื่องราวต่างๆ ซึ่งเดินทางไปพบมาจบลง สายลมก็จะหยุดนิ่ง?เพื่อรับฟังสิ่งละอันพันละน้อยที่หอยตัวเล็กๆ ได้ค้นพบจากการอยู่กับที่ของมัน?ซึ่งเป็นสิ่งที่สายลมไม่เคยได้รับรู้มาก่อนเลย


"การออกเดินทางทำให้ได้พบเจอสิ่งต่างๆมากมาย แต่บางทีการได้พักนิ่งๆ อยู่กับที่?ในบ้านหลังเล็กอันอบอุ่น เพื่อปล่อยให้ความคิดได้ออกเดินทางบ้างก็คงจะดีไม่น้อย" สายลมรำพึง


หอยตัวเล็กมีความสุขกับเรื่องราวที่มันได้ยินจากสายลม และสายลมก็มีความสุขที่ได้ฟังสิ่งต่างๆ จากมันเช่นกัน


ทั้งสองคบหาเป็นเพื่อนกันเนิ่นนาน?จวบจนถึงเวลาสุดท้ายของชีวิตหอยตัวเล็กๆ


"ฉันกำลังจะจากไปในไม่ช้า อยากบอกให้ท่านรู้ว่า ฉันมีความสุขกับการเป็นเพื่อนกับท่านเสมอ แต่ก็รู้สึกดีใจที่ตอนนี้ฉันจะได้ออกเดินทางไปยังที่แห่งใหม่ด้วยตนเอง" หอยตัวเล็กกล่าว


"แม้ฉันไม่อาจอยู่เล่าเรื่องต่างๆ ให้ท่านฟังได้อีกแต่เปลือกหอยซึ่งเป็นเสมือนบ้านของฉันยังคงอยู่เมื่อใดก็ตามที่ท่านอยากอยู่นิ่งๆ ลำพังกับตัวเองลองเข้ามาในเปลือกหอยบางทีท่านอาจจะค้นพบบางสิ่งบางอย่าง หรืออาจจะไม่พบอะไรเลย แต่อย่างน้อยท่านก็จะมีความสุขในบ้านเล็กๆ ที่อบอุ่นนี้"


"ฉันจะลำลึกถึงเจ้าตลอดไป" สายลมกล่าวเบาๆ และออกเดินทางไปไกลแสนไกลเพื่อให้คลายความเศร้าโศก


เมื่อกลับมายังท้องทะเลอีกครั้ง สายลมทำตามคำแนะนำของหอยตัวเล็กๆ และถือเอาเปลือกหอยเป็นเสมือนบ้าน?


...........
....................
...........


นับแต่นั้นมา .....
ถ้าหากเราเอาเปลือกหอยมาแนบหู แล้วลองฟังดู
เราอาจได้ยิน?เสียงของสายลม?
ที่กำลังบอกเล่าเรื่องราวอันแสนมหัศจรรย์ให้ใครบางคนได้รับฟังก็เป็นได้