กว่าจะเป็น Rescue ก็เกือบ Let kill

[Taklyz]

พอดำไดฟ์นี้เสร็จขึ้นมาก็ได้เวลาทานอาหารกันพอดี แหมช่างมีความสุขเสียนี่กะไร แต่ก็ยังนึกอยู่ว่าเอช่วงบ่ายจะเป็นยังงัยหนอ แต่แล้วพวกเราก็ได้ทราบข่าวว่าวันนี้ยังงัยเราก็ยังไม่จบหลักสูตร rescue diver แน่นอน ครูเบิ้มบอกว่ายังเหลือเนื้อหาอีกพอควรที่พวกเราต้องฝึก แล้วอีกอย่างนึงครูต้องการให้พวกเรานักเรียนrescue+เอ๋อ ฝึกฝนกันจนชำนาญ แล้วก็แม่นในขั้นตอน เพื่อนำไปใช้ได้จริง คนที่มาดำน้ำด้วยจะได้อุ่นจายยยังไงหล่ะ จุ๊บ..จุ๊บ... :wub:
อีกอย่างวันนี้ครูเบิ้มก็มีเวลาน้อยกว่าเมื่อวาน ต้องเจียดเวลาส่วนนึงสอน technical diving กับนักเรียน tech.. การฝึกสำหรับวันนี้จึงเป็นการทบทวนและฝึกย้ำของเมื่อวานซะส่วนใหญ่เพื่อให้ชำนาญยิ่งขึ้น
ในรอบนี้มีคนคุ้นเคยมาคอยให้เเป็นกำลังใจบวกกับคอยคุมการฝึกอยู่ด้วยหลายคนทีเดียว จากเป็นคนขี้อายที่ต้องทำอะไรต่อหน้าคนอื่นๆ พอทำบ่อยๆ ก็หน้าด้านไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วววว B) ก็ขอขอบคุณพี่หมี ครูนก กับอีกหลายๆคนที่ไม่ได้เอ่ยชื่อ ที่มาชม , ให้กำลังใจ , ควบคุม ,คุมเข้ม ,สังเกตการณ์ อะไรอีกหล่ะ คิดไม่ออกแระ ณที่นี้อ้วยเด้อ ค่ะ เด้อ..
พวกเราบางคนกลืนข้าวยังไม่ทันลงถึงกระเพาะเลย ครูก็เรียกนัเรียน rescue พร้อมกันที่ท้ายเรือ เพื่อฝึกกันต่อในช่วงบ่ายครับ ผมกับเพื่อนๆ ผลัดกันฝึก เจอทั้งกระแสน้ำเจ้ากรรมที่คอยพัดเราให้ออกห่างจากเรือ ทั้งๆที่เราซอยฟิน พยายามให้เข้าใกล้เรือให้ได้ ทั้งดึงทั้งลากแล้วก็มือข้างนึงต้องพยุงคอนักดำน้ำที่ทำเป็นนอนหมดสติอยู่ ทุกอย่างรวมๆกัน ทำให้เหนื่อยจนแทบขาดใจกันเลยทีเดียว ลากไปพรางหันหลังไปดูเรือพลางก็พบว่า ทำไมมันห่างออกเรื่อยๆหว่าแทนที่จะเข้าใกล้มากกว่านี้ พร้อมๆกันก็ได้ยินเสียงมาจากบนเรือ บอกว่าเอ้า พยายามเร็วเข้า ไม่ไหวเลย จากพี่หมี เอ้า บี้ดจ้ำบี้ด เฮ้อกว่าจะถึงเล่นเอาคอแห้งผาก ขาเกือบเป็นตะคิวไปหลายรอบ แขนทั้งสองข้างอ่อนล้า นี่แหละเสียงลือที่ว่าเรียน rescue แล้วจะเหนื่อย ก็ได้มาประจักษ์แจ่มแจ้งกันเลยก็คราวนี้นี่เอง แต่ก็สนุกมากเลยแหล่ะ มาเรียนกันเถอะครับ
ฝึกกันไปจนเกือบครบ ครูเบิ้มก็ขึ้นมาพอดี ก็ถึงรายการที่เราต้องทำที่ฝึกมาทั้งหมดโชว์ให้คุณครูของเราดู รอบนี้พิเศษหน่อยที่ไม่ต้องทำคนเดียวทั้งหมด แต่เราจะทำกันเป็นทีเสมือนเจอเหตุการณ์จริง มีการ แบ่งหน้าที่ว่า ใครเป็นคนคอย บอกจุด แล้ว อีกคน snockle ไปดูนักดำน้ำในจุดที่จม รอ rescue ที่ใส่แบบ full gear ครบเซ็ต Scuba ตามมาเพื่อดำลงไปนำนักดำน้ำขึ้นมาสู่ผิวน้ำ พอน้ำขึ้นมาเสร็จก็ทำการช่วยเหลือตามที่เรียนรู้กันมาครับ ให้สัญญานคนบนเรือว่าเกิดปัญหาขึ้น ช่วยเหลือ ฝายปอดนักดำน้ำบนผิวน้ำ มีคนคอยเก็บอุปกรณ์ที่เราถอด เช่น เข็มขัดตะกั่ว ซึ่งถ้าเกิดเหตุการณ์จริง ถอดทิ้งลงทะเลไปเลย ส่วนอุปกรณ์อย่างอื่นให้เก็บไปได้ เสร็จแล้วก็ลากนักดำน้ำขึ้นเรือ ทุลักทุเลพอควรแต่ก็ครบขั้นตอน อย่างที่เคยว่าไว้แหละว่า สิ่งสำคัญที่สุดตอนนั้นคือ ช่วยเรื่องหายใจก่อน ระวังไม่ให้นักดำน้ำหยุดหายใจ ระวังไม่ให้หน้านักดำน้ำจมน้ำ ลากนักดำน้ำขึ้นเรือ ในส่วนของ flatform ถ้ามีที่ไม่เพียงพอต่อการพยาบาลก็ต้องหิ้วกันขึ้นไปในส่วนท้ายเรือที่มีพื้นที่เพียงพอ แล้วทำการตรวจเช็คลมหายใจอีกครั้ง look listen and feel ถ้าไม่หายใจก็เริ่มทำ การฝายปอด พร้อม ปั้มหัวใจ สามารถทำได้แล้วเพราะไม่ได้อยู่บนผิวน้ำที่ทำไม่ได้หรือทำได้ยาก open airway แล้ว เป่าลมยาวๆ สองครั้ง ก่อนแล้ว ปั้มหัวใจ 30 ครั้งด้วย อัตราความเร็วที่ 100 ครั้งต่อนาที ครบ 30 ครั้งแล้ว เป่าลมสองครั้ง ทำสลับกันไป อาจจะให้คนนึงเป่าลม คนนึงปั้มหัวใจก็ได้ เพราะถ้าเจอในสถานการณ์จริง คงไม่มีใครทำคนเดียวได้ หรือว่าถ้าทำก็จะเหนื่อยมาก ต้องสลับๆกันทำ
ทำไปได้ซักสาม สี่ ชุด ครูเบิ้มก็บอกว่า เอ้านักดำน้ำฟี้นแล้วก็ เริ่มทำการสัมภาษณ์ ผู้ป่วย ถึงรายละเอียดต่างๆ เช่น ดำน้ำที่ไหน ลึกเท่าไหร่ นานเท่าไหร่ มีอาการอะไรบ้าง เจ็บตรงไหน แพ้ยาอะไร มีใครที่จะให้ติดต่อหรือไม่ อ่อ ระหว่างที่ลากนักดำน้ำขึ้นเรือได้แล้ว คนที่เป็น accident management จะคอยแจกงานให้คนที่เหมาะสมแยกกันไปทำ คือ บอกกัปตันว่าเกิดเหตุให้นำเรือเข้าฝั่งเพื่อพาคนป่วยไปโรงพยาบาล อีกคนไปเรียกนักดำน้ำให้ขึ้นเรือ โดยอาจจะใช้สัญญานฉุกเฉินที่นัดกันไว้ โดยการเคาะบันไดเรือ หรืออะไรก็ได้ที่ส่งเสียงให้นักดำน้ำที่อยู่ใต้น้ำได้ยิน อีกคนโทรเรียก EMS หรือ โรงพยาบาลที่ควรจะมีchamberด้วย ให้มารอที่ท่าเรือที่เราจะพาผู้ป่วยขึ้น อะไรอีกหล่ะ หมดแล้วมั้ง 555 เท่านี้ก็จบกระบวนการฝึก สำหรับวันนั้นกันไป เหนื่อย สนุก มีความสุข แล้วก็ หิวด้วยย
เสร็จแล้วแยกย้ายกันไปเก็บสัมภารก เยอะแยะจนไม่ได้สังเกตว่าเรือมาถึงท่าเมื่อไหร่เนี่ย ก่อนขึ้นจากเรือครูเบิ้มเรียกนักเรียน มา Brief ทบทวนสิ่งที่ฝึกกันมาทั้งสองวัน บอกถึงสิ่งปกพร่องข้อควรแก้ของนักดำน้ำแต่ละคน และแจ้งถึงเนื้อหาที่ต้องมาฝึกกันอีก เดือนนึงข้างหน้า ทั้งเรื่องเก่าที่เคยทำและเรื่องใหม่ยกตัวอย่างเช่น การลากนักดำน้ำขึ้นชายหาด การ ค้นหานักดำน้ำใต้น้ำ การปล่อย sausage ท่าต่างๆ อันนี้แถม
ครูบอกว่าถ้าเรียนกับครูก็ไม่น้อยหน้าใคร ครูยอมขาดทุน แต่ต้องได้นักเรียนที่มีคุณภาพที่สุดออกไป จะเห็นได้ว่า ครูเป็นผูผลิดนักดำน้ำคุณภาพ ออกมาสู่วงการดำน้ำบ้านเรา เป็นสิ่งที่ดีมาก ไม่ได้เรียนกันเล่นๆ เพื่อผ่านๆไป ให้ได้บัตรมาชื่นชมเท่านั้น นอกนั้นก็อยู่ที่นักเรียนแล้วหล่ะครับว่า จะกอบโกยกันไปได้เท่าไหร่ เรามีโอกาสแล้ว ที่จะได้รับความรู้ที่ ครูต้องสั่งสมมาเป็นระยะเวลานานนับสิบปี มาบริโภคภายในเวลาไม่กี่วัน เท่านั้น นับเป็นสิ่งที่เรียกว่า โอกาสวิ่งเข้ามาปะทะแล้วหล่ะ :wall:
ผมก็ขออนุญาตจบ ไว้แต่เพียงเท่านี้ ด้วยประการชะนี้ จะมาแบ่งปันกันใหม่นะครับหลังจากที่เรียนจบแล้วที่นี่ เร็วๆนี้ ขอได้รับความขอบคุณจาก:aah:

[Taklyz]

นิราศ rescue เพิ่งหัดแต่งอะครับ ขออภัยถ้าไม่เพราะ
เรสคิวเอ้อ เรสคิวเอ๋อ เจอมาแล้ว :wacko:
ก็ไม่แคล้ว เธอกับฉัน มาฟันฝ่า :wub:
ทั้งเหนื่อยล้า ทั้งหรรษา ทำกันมา x(
ในธารา ในทะเล โซเซไป :silly:

เรสคิวเอ้อ เรสคิวเอ๋อ เจอกับตัว B)
ไม่ได้มั่ว มาบอกเล่า เราหรรษา
ทั้งเหนื่อยล้า ต้องฟันฝ่า ให้ได้มา :'O
พวกเราพา มาทำกัน ในทะเล :ph34r:

ได้ครึ่งทาง อย่าวางใจ ใช่ได้ง่าย :please:
ไม่สบาย อย่างที่คิด พิศมัย );
อีกเดือนหน้า ไปฟิตมา อย่าได้ใจ :wall:
คุณเป็นใคร อย่ามาเก่ง กว่าทะเล

คิดย้อนหลัง วันไปฝึก นึกคึกครึ้ม ^o^
ลมฝนตรึม แดดเปรี้ยงปร้าง มีหลากหลาย :fear:
เจอทั้งคลื่น ต้องลากคน จนตาลาย :wacko:
เหนื่อยแทบตาย กลืนน้ำลาย กลืนน้ำทะเล :silly:

[Taklyz]

จบแล้วครับ มีแต่งนิราศแถมนิดโหน่ยด้วย นึกครึ้มอะไรไม่รู้ทั้งปีทั้งชาติไม่เคย
อ่านเอาขำๆ นะ :good:

[Marlin]

เขียนได้ดีจริงๆ ครับ อธิบายจนเห็นภาพได้นี่ถือว่าเป็นนักเขียนชั้นเยี่ยมแล้ว

นิราศก็น่ารักครับ

อย่าลืมไปฟิตร่างกายมาละกัน คุณหนุ่ย คุณอาร์ทและคุณจ๋า :good:

[flatworm]

คุณเป็นใคร อย่ามาเก่ง กว่าทะเล

ชอบมากเลยครับ ท่อนนี้ เป็นการย้ำเตือนว่า ไม่ว่าจะเก่งแค่ไหน ก็อย่าประมาทกับทะเลนะครับ
อย่างที่คนโบราณว่าไว้ "คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล"

นิราศเรสคิว ชื่อดีคับ อ่านแล้วเห็นภาพเลย :wacko: ว่าท่าทางจะยากไม่เบา
แต่จากการเล่าเรื่อง แล้วมาสรุปเป็นนิราศ Rescue แสดงว่า
แม้จะลำบากขนาดไหน แต่ก็มีความสุขในการเรียน Rescue ใช่มั้ยครับ :rolleyes:

[Cherry (*_*)]

:wub: วันนี้พี่หนุ่ยขอแปลงร่างจากทนายความ ผู้ที่เคยพิพากษาทะเลว่าเป็นผู้ที่อ่อนโยน และน่าพิศมัย

กลายมาเป็นสุนทรภู่ ผู้ที่เกือบจะยอมแพ้ให้ทะเล จากการเรียนrescue :good: สู้ต่อไป "ชิชิมารุ"

[ปักเป้า]

เห็นภาพแล้วคร้าบ เห็นมากะตาตัวเองเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ละเอียดยิบ อย่างกะเรียนซ้ำอีกรอบ
ไว้ผ่านไปนานๆ ก่อนออกไปซ้อมใหญ่ในทะเล ก็กลับมาอ่านอีกทีละกันเนาะ โฮ่ โฮ่

คร้าบผม ครูครับ จารีบไปฟิต ล่ะครับ ไปบาหลีเสาร์นี้แระ (แต่ที่บาหลีนี่ มีแต่สปาอะสิคับ )

[Kwangnoi]

Cherry ไอตัว ชิชิมารุ เนี่ยเป็น มะหมา ที่ชอบกิน ชิกุวะ ในเรื่องนินจา ฮาโตริ รึป่าวววว เนี่ยย

อ้าวหนุ่ย นาย นาย ชอบกิน ชิกุวะ ตั้งแต่เมื่อไหร่

[Taklyz]

ห้วย ว่าแล้วเชียวเดี๋ยวต้องมีคนมาแซว แง่ม..แง่ม..
อ่อกวางเองหรอกหรอ อิอิ :yee:

[Cherry (*_*)]

แหม...แซวกันนิดหน่อยน่ะค่ะพี่หนุ่ย

****รักหลอก จึงหยอกเล่น****

[Taklyz]

อื้ม ไม่ได้ว่าไรหรอก เดือนหน้าไปสัตหีบกันนะ

[Kwangnoi]

เอ้ย หนุ่ย เดือนหน้า ไปสัตหีบ หรอ อืมม ไปด้วย อยากจะไปดูเพื่อนลำบากกก แล้วยืน หัวเราะอยุ่บนเรือ

[Cherry (*_*)]

อื้ม ไม่ได้ว่าไรหรอก เดือนหน้าไปสัตหีบกันนะ

^o^ หนูไม่ได้เข้าเวปบอร์ดซะนาน ไม่รู้ข่าวสารอะไรเลย

คิดถึงจัง ส่วนเรื่องไปสัตหีบ รี่...โอเคค่ะ :wub:

[Taklyz]

วันเสาร์, อาทิตย์ ที่ 29-30 กันยายน 2550 ไปสอบ Rescue ที่สัตหีบแน่นอนแล้วครับ
ใครไปดำน้ำบ้างเนี่ย เชอรี่ไปเป็นเหยื่อหน่อยดิ แต่ที่แน่ๆ นักเรียน rescue ฟิตไม่ทัน 555 ฮิ้ว....
:silly: