วันนี้วันที่ 1 ของการเิริ่มอบรม แต่เป็นวันที่ 2 ของการที่อยู่ต่างจังหวัด
เริ่มต้นด้วยการตื่นตามเสียงอาบน้ำของนักธรรมข้างห้อง ก่อนเสียงระฆังตีซักประมาณ 15 นาทีได้
"""ย้อนไปถึงการนอนคืนแรกที่สวนโมกข์นิดนึง...ขอบอกว่านอนไม่หลับเลย..คงเป็นเพราะไม่ชินกับหมอนไม้สูงเกือบ 5 นิ้วได้มั๊ง...ปวดต้นคอมากๆๆๆๆ ไม่ได้นอนสบายเลย....คืนแรกก็อยากกลับบ้านแล้ว...แต่เรามาแล้วลองใช้ความอดทนให้ถึงขีดสุดก่อนละกัน..
โดยการใช้กล้องถ่ายรูปเป็นเพื่อนเรา...(จนวันสุดท้ายมารู้จากนักธรรมคนอื่นๆ ที่เค้าแอบมองพฤติกรรมเราว่า"""เราต๊องป่าวว้าาา"""
อ่ะกลับมาที่ตื่นนอนตามเสียงอาบน้ำแปรงฟันของนักธรรมข้างห้อง...แต่เราไม่ลุกหรอก
แต่ด้วยสปิริตของนักธรรม(อะจึ๋ย) ก็ล้างหน้าแปรงฟันแล้วก็เตรียมตัวไปทำวัตรเช้า
อากาศดีมากๆ เลย ลมเย็นสบายๆๆๆ บรรยากาศชวนให้เราสงบ (แต่ไม่หลับน๊ะ)
จิตใจสงบสบาย ทำให้รู้สึกว่าวันนี้เสียงสวดมนต์เพาะจังเลย หลังจากสวดมนต์จบ ประมาณตี 5 กิจกรรมต่อไปก็นั่งฟัง "ธรรมะรับอรุณ" ฟังธรรมะสบายๆ นั่งกำหนดลมหายใจไปด้วย...
แหมรู้สึกเหมือนตัวเบา สบาย...ว้า..จะเขียนยังไงดีล่ะ..แต่จะบอกว่าดีมากกกกกก
ฟังธรรมะรับอรุณจบก็ต่อด้วยการออกกำลัง..วันนี้เป็นวันแรกเราจะออกกำลังร่วมกันก่อนโดยการฝึกให้เล่นไทเก๊ก
สนุกดี แต่สำหรับเราไม่เห็นจะได้กำลังอะไรเลย พรุ่งนี้กะว่าคงต้องเปลี่ยนไปเล่นโยคะแล้วล่ะ
พอเล่นเสร็จก็แยกกันไปปฎิบัิติตามความสะดวกของแต่ละคน..บ้างก็ไปนั่งเล่นที่สระ (แอบเห็นบ้างคนคุยกันด้วยล่ะ)
บ้างก็ไปนั่งสมาิธิซะสุดเขตกันบ้าง..บ้างก็ไปเดินจงกลมหรือบางคนก็ยืนสมาธิกัน
แต่สำหรับเราก็ไปนั่งเล่นที่ริมสระน้ำ...แต่นั่งไม่ได้หรอก...ก็นักธรรมข้างๆ คุยกันแบบกระซิบๆๆ
จนเราเกือบ :angry1: แต่พยายามตั้งสติใหม่แต่ก็ไม่ได้ละเพราะเสียงท้องมันร้องดังซะจนคนข้างๆ ได้ยินแล้วยังมาหัวเราะเราอีก ก็ลุกหนีซิคะอายนี่(ทำไงได้ละเมื่อวานกินมาน้อยนี่แถมน้ำปานะก็กินแค่แก้วเดียวด้วย..ยังมีความอายอยู่นิดๆอ่ะ)
ก็แหมเป็นผู้หญิงแต่ท้องร้องซะเสียงดังเชียวและระฆังก็ช่วยชีวิตแล้วไว้อีกแล้ว..
รีบเลยคะ...เดินดุ๋ยๆ ไปคนแรกเลยแต่ไม่ได้เพราะจะรีบไปตักก่อนน๊ะ...
จะรีบไปเก็บภาพต่างหากล่ะ...ต่อคิวตักอาหารเค้าบอกว่ากินข้าวจานแมวก็คงต้องตักแบบแมวดมด้วยมั๊ง..
กินแบบแมวไปก่อนละกัน..กินเสร็จเราก็ต้องไปล้างจานแล้วถึงไปทำงานอาสาได้
และเมื่อเสร็จงานอาสาก็ถึงเวลาแห่งความสบายกายบ้างล่ะ..เหนียวตัวแล้วก็ต้องไปอาบน้ำแร่แช่น้ำร้อนให้สบายตัวซะหน่อย
แหม..ความสุขแท้จริงอยู่ที่นี่นี่เอง...เสร็จก็เตรียมตัวไปปฎิบัิติต่อเริ่มด้วยการฟังบรรยายธรรมต่อด้วยการปฎิบัติอิสระแล้วก็ระฆังชีวิตดังอีกรอบ
ทำให้เรามีแรงขึ้นมาอีกครั้ง...คราวนี้ก็ต้องกินอย่างแมวดมอีกละ...
แต่ท้องมันบอกว่าไม่พอ.ขออีกแต่อายจัง..วันนี้จานแมวก่อนล่ะกัน
เมื่อท้องอิ่มเวลาการพักผ่อนก็เริ่มขึ้น
มาดูภาพครึ่งวันก่อนละกัน...เดี๋ยวมีเวลาจะมาบรรยายต่อแน่ๆ คะ
