ภูแว ต้องไปอีก ไหม...

[MidNight Diver]

ปีใหม่ที่ผ่านมา FDD จัดทริปนอกรอบ พาสมาชิกทั้งที่เคยเดินป่ามาแล้ว แล้วก็ที่ยังไม่เคยเดินมาก่อนแล้วอยากลอง (หรือโดนเพื่อนหลอกมา)
ไปเดินป่าที่ดอยภูแว อุทยานแห่งชาติดอยภูคา จ.น่าน ระยะทางในการเดินทั้งหมดประมาณ 6 กม. เชิญรับชมได้เลยครับ

เริ่มต้นการเดินทางทริปนี้ โดยออกจาก กทม. ในตอยเย็นและถึงตัวเมืองน่านในตอนเช้ามืด เลยแวะทานโจ๊กเพิ่มพลังกันก่อน

[MidNight Diver]

หลังจากนั้นเราก็เดินทางต่อไปที่ ที่ทำการอุทยานแห่งชาติดอยภูคา แวะทานข้าวเช้าเพื่อเพิ่มพลังอีกขั้น เดี๋ยวต้องเดินทางไกล

[MidNight Diver]

หน้าตาดีใจมากที่ได้กิน แต่ได้ยินเสียงลอยมาไกลๆ่ว่า กินอีกแล้วเหรอพึ่งกินไปเองนะ

[MidNight Diver]

ระหว่าทางจากที่ทำการอุทยานไปที่ดอยภูแว รถตู้ทั้งสองคันของเราเกิดเบรคไหม้ระหว่างการเดินทาง เลยว่างๆไม่มีอะไรทำ คิดว่าทำอะไรแล้วเทห์ก็ทำกันไป
กำหนดการที่จะเริ่มเดินขี้นก็ต้องเลื่อนออกไป จากที่จะต้องถึงประมาณเที่ยงวันกลางเป็นบ่ายโมงกว่าๆ

[MidNight Diver]

แล้วบ่ายโมงกว่าๆ เราก็ได้เริ่มต้นเดินกันจริงๆสักที แยกของให้ลูกหาบใครแบกไม่ไหวก็ให้เค้าไป ใครคิดว่าแน่ก็แบกเองเลย
ตอนแรกข้อมูลที่เราได้มาคร่าวก็คือ เส้นทาง 6 กิโลนี้ ช่วงแรกเดินสบายชันเล็กน้อย แต่ว่าช่วงหลังชันกว่า แต่ลองดูรูสิครับ เดินไปประมาณ 500 เมตรก็มีสภาพเป็นอย่างนี้แล้ว

[MidNight Diver]

ช่วง 800 เมตรแรกทางชันเหมือนกัน ผ่านขึ้นมาก็จะเจอถนน ในใจคิดว่าแล้วทำไมเราไม่ขึ้นรถมาถึงตรงนี้ ยิ่งเห็นลูกหาบขี่มอเตอร์ไซผ่านไปแล้วยิ่งปวดใจ ปวดตับ เจ็บกระเพาะ
1. คู่ข้าวใหม่ปลามัน เชอะๆ
2. ม่าหม้าสู้ๆๆ
3. หน้าตาของกลุ่มรั้งท้าย ถ่ายรูปเพื่อเป็นหลักฐานว่ามีถนนจริงๆ 555

[MidNight Diver]

ช่วงการเดินช่วงนี้ เดินกลางถนนแดดเปรี๊ยงๆ มีรมไม้บ้างเล็กน้อย ขอย้ำว่าน้อยจริงๆ

[MidNight Diver]

ชาวบ้านก็ทำมาหากินต่อไป เป็นการเน้นย้ำว่ารถมาถึงได้จริงๆนะ

[MidNight Diver]

อากาศแสนดี แสงแดดเยอะ ไม่ขมุกขมัว ถ้าได้อยู่ทะเลจะดีมาก แต่ว่าตอนนี้เดินอยู่กลางร้อนๆ ของเต็มหลัง ยาฮู้ สู้ๆ

[MidNight Diver]

เดินมาสักพักก็จะเจอหมู่บ้านชาวเขาชื่อว่าหม่บ้าน ปู่ดู่ เราก็แวะทานข้าวกลางวันที่หอบหิ้วกันมาจากข้างล่างที่นี่
หลายคนบอกว่าหิวนะ แต่กินไม่ลง เพราะว่าที่นี้มีน้องหมาเยอะมาก ผอมโซทั้งนั้น เห็นแล้วสงสาร แต่นั้นเป็นแค่เหตุผลรอง
เหตุผลหลักคือ เหนื่อย จุก กินไม่หลง (แต่นั้นไม่ใช่เป็นหาสำหรับผม)
1. หมู่บ้านปู่ดู่
2. บรรยากาศหมู่บ้านในมุมสูง
3. อิ่มแล้วก็เดินทางกันต่อเลย

[MidNight Diver]

เมื่อเดินเหนือขี้นหมู่บ้านมาเล็กน้อยก็จะเข้าสู่ เขตที่เค้าปลูกข้าวไร่กัน (ข้าวที่ปลูกบนดอยใช้น้ำน้อย ที่นี้เค้าเรียกว่าข้าวไร่ครับ)
ชาวบ้านพึ่งเกี่ยวข้าวเสร็จไป เลยเห็นได้เป็นสภาพเช่นนี้

[MidNight Diver]

เดินขี้นมาเกือบหมดเขตไร่ข้าว ก็จะมีขอนไม้ท่อนหนึ่งนอนขวางอยู่เป็นจุดนั่งพักอย่างดี พี่ลูกหาบบอกว่าจุดนี้เราเดินมากได้ 1/3 ของทางทั้งหมดแล้ว ดีใจไหม
โอ้ แม่เจ้า พี่อย่าพูดเล่นกับผมอย่างนี้ ไม่เอาๆ แต่สีหน้าพี่เค้าจริงจังมาก ผมเลยคอตกเดินมาตั้งนานได้แค่ 1/3 เองเหรอ

แล้วคุณพี่ลูกหาบก็เน้นย้ำต่อไปว่า เดี๋ยวเราต้องเริ่มเดินขึ้นทางชันกันแล้วนะ...
อะไรนะพี่แล้วที่ผ่านมายังไม่ชันอีกเหรอ
ไอ้น้องที่ผ่านมาเค้าเรียกว่าทางเรียบ ข้างหน้านู้นเค้าถึงจะเรียกว่าทางชัน
พอได้ยินอย่างนี้ พวกผมก็ถามหาเตนท์เลย กะว่าวันนี้พอแค่นี้นอนกันตรงนี้แหละ หันซ้ายแลขวาหาเตนท์ เห็นพี่ลูกหาบอีกคนหาบเตนท์เราขึ้นไปข้างบนนำหน้าเราไปลิบๆแล้ว
ก็เลยจำใจต้องเดินตามพี่เค้าต่อไป ถ้ามีเตนท์ที่นี่นะ... ฮืมมมมมม

[MidNight Diver]

หลังจากเดินมาได้ประมาณ 5 ชั่วโมงเราก็มาถึงจุดกางเตนท์ใกล้กับจุดสูงที่สุดของดอยภูแว
ไม่ต้องแปลกใจนะครับว่าทำไมเมื่อกี้อยู่ที่ 1/3 ของระยะทางแล้วมาถึงจุดหมายเลย คือเราเริ่มเดินกันช้าไปมาก เลยต้องเร่งให้มาถึงจุดพักก่อนมืด
ปกติเดินเร็วที่สุดก็ใช้เวลาประมาณ 4-5 โมง เราเลยต้องเดินจ่ำๆๆๆกันเข้าไป
อีกเหตุผลก็คือมันเริ่มต้นทางชันที่พี่ลูกหาบบอกแล้ว เดินอีก 2/3 แล้วก็เป็นทางชันตลอด แล้วมันก็เลยเป็นอย่างนี้อะ
ยังดีนะครับที่กลุ่มแรกขึ้นมาทันดูพระอาทิตย์ตก ประมาณว่าเดินถึงแล้ววางกระเป๋าแล้วเดินไปถ่ายรูปพระอาทิตย์ตกเลย ไม่ต้องรอ อีกประมาณ 15 นาทีพระอาทิตย์ก็ลับหายไป
แต่อีกกลุ่มยังเดินมาไม่ถึงยอดเลย พระอาทิตย์ก็ตกแล้ว เดินผ่าความมืดกันประมาณ 30 นาทีก็ถึงที่พัก

[MidNight Diver]

รีบหยิบกล้องมาถ่ายคุณพี่คนสวย

[MidNight Diver]

อาทิตย์ลาลับขอบฟ้าไปแล้ว อากาศก็เริ่มเย็นลงทันที ลมก็พัดแรง เสื้อก็เปียกอยู่ หนาวกันไปตามกัน
เรามาทำตัวให้อบอุ่นดีกว่าพวกเรา เริ่มด้วยเปลี่ยนเสื้อผ้าแห้ง ผมเปลี่ยนแล้วหันไปมองเพื่อนๆ เพื่อนยังเสื้อเปียกอยู่เพราะกระเป๋าอยู่ที่พี่ลูกหาบ ซึ่งระหว่างทางเราแซงพี่เค้ามา
ต่อไปไปหลบในเตนท์กัน เตนท์ผมมาแล้วกางกันเลย ผมกางแล้วหันไปมองเพื่อนๆ เพื่อนยังไม่ได้กางเลยเพราะเตนท์อยู่ที่พี่ลูกหาบ เลยเข้ามาอยู่ในเตนท์เดียวกันก่อนแก้หนาวไป
เค้าบอกว่าหนาวเนี้อต้องห่มเนื้อ ผมจึงถอดเสื้อผ้าในเตนท์ แต่ไม่มีใครถอดกับผมด้วย เศร้า....
เมื่อสมาชิกมาครับ เราก็ช่วบกันกางเตนท์ทำกับข้าว ทานกับอิ่มเรียบร้อยเราก็นอนดูดาวกันต่อ ฟ้าที่นี้ใสมา ไม่มีเมฆและหมอกเลย ใสจนเราเหมือนเห็นดาวเข้ามาใกล้เรามากๆ หลับสบายแล้วคืนนี้... ผันดีนะตัวเอง